Ένας από τους μεγαλύτερους δισταγμούς που οι άνθρωποι έχουν γύρω από την έναρξη μιας κετογόνου διατροφής είναι μια ανησυχία ότι η διατροφή θα σας δώσει επικίνδυνα υψηλή χοληστερόλη. Ή πιο συγκεκριμένα, η κατανάλωση μιας δίαιτας με υψηλότερο λίπος θα αυξήσει τη χοληστερόλη στον ορό σας και, με τη σειρά του, θα αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιακών παθήσεων. Αυτό το άρθρο χωρίζει το γεγονός από τη μυθοπλασία, εξηγώντας γιατί αυτή η ανησυχία είναι συχνά εσφαλμένη και πώς η κατανάλωση μιας δίαιτας με υψηλότερο λίπος μπορεί στην πραγματικότητα να μειώσει την κακή σας χοληστερόλη και τον κίνδυνο για διάφορους τύπους καρδιακών παθήσεων.
Τι είναι η χοληστερόλη και ποιος ρόλος παίζει στο σώμα;
Η χοληστερόλη αποτελείται από λίγους τύπους λιπαρών δομών που παράγονται από το σώμα και βρίσκονται σε πολλά τρόφιμα. Είναι απαραίτητο για την σωστή ομοιόσταση (φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου σώματος και των κυτταρικών δομών εντός), επειδή το σώμα το χρησιμοποιεί για διάφορες φυσικές λειτουργίες. χρησιμοποιείται για τη δημιουργία κυτταρικών τοίχων, για τη σύνθεση βιταμίνης D και για την παραγωγή διαφόρων ορμονών. Στην πραγματικότητα, χωρίς χοληστερόλη, το σώμα θα ήταν ανίκανο για σωστή κυτταρική ανάπτυξη και ενδοκυτταρική επικοινωνία.
Αλλά αν έχετε δοκιμάσει ποτέ ένα λιπιδικό πάνελ, ξέρετε ότι δεν δημιουργείται ίση χοληστερόλη.
Πώς να ερμηνεύσετε τα αποτελέσματα των δοκιμών πίνακα λιπιδίων
Υπάρχουν διάφοροι τύποι χοληστερόλης που παράγονται και χρησιμοποιούνται από τον οργανισμό. Αυτά που ακούτε περισσότερο είναι αυτά που συζητήθηκαν στο τυπικό λιπιδικό σας (χοληστερόλη) πάνελ, το οποίο θα πάμε πιο κάτω.
Τα βασικά συστατικά ενός εργαστηριακού τεστ λιπιδικού πίνακα είναι τα εξής:
- Τριγλυκερίδια
- Η λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας (HDL)
- Η λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL)
- Συνολική χοληστερόλη (περιλαμβάνει τόσο τη χοληστερόλη LDL όσο και την HDL)
Τριγλυκερίδια
Αν και τα τριγλυκερίδια επηρεάζονται άμεσα από την πρόσληψη τροφών πλούσιων σε υδατάνθρακες και δεν συνδέονται καθόλου με την πρόσληψη διαιτητικού λίπους. Συνήθως σχετίζεται επίσης με αυξημένα ποσοστά σωματικού λίπους, ιδιαίτερα σε άτομα που φέρουν το μεγαλύτερο μέρος του λίπους τους στην περιοχή της κοιλιάς. Μελέτες που αξιολογούν τα προγνωστικά δεδομένα (μακροπρόθεσμος κίνδυνος κακών αποτελεσμάτων) έχουν δείξει ότι τα υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων παίζουν βασικό ρόλο στην ανάπτυξη και επιδείνωση της στεφανιαίας νόσου. Μια κετογενής διατροφή έχει συνήθως θετική επίδραση στη μείωση των τριγλυκεριδίων καθώς μειώνετε σημαντικά την κατανάλωση υδατανθράκων. Η κανονική περιοχή για τα τριγλυκερίδια θεωρείται κάτω από το 150, αλλά ιδανικά κάτω από το 90 ° C.
HDL
Η HDL (υψηλή πυκνότητα λιποπρωτεϊνών), γνωστή ως "καλή" χοληστερόλη, σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο για στεφανιαία αρτηριοσκλήρωση (καρδιοπάθεια) και ως εκ τούτου φαίνεται ότι μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και ακόμη και εγκεφαλικού επεισοδίου. Η ιδανική περιοχή HDL είναι συνήθως περίπου 60, αλλά μια τιμή μεγαλύτερη από 40 θεωρείται κανονική.
LDL
Η LDL (λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας) είναι το μέρος του λιπιδικού πάνελ που κατηγορείται για στεφανιαία νόσο, εγκεφαλικά επεισόδια και άλλα θέματα που περιβάλλουν την αρτηριοσκλήρωση σε όλο το σώμα. Κάτω από 130 θεωρείται φυσιολογική LDL, ενώ το ιδανικό είναι κάτω από 100. Ωστόσο, αν έχετε ήδη διαγνωστεί με στεφανιαία νόσο ή διαβήτη, ο καρδιολόγος σας θα προσπαθήσει πιθανώς να πάρει αυτό κάτω από 70. Αλλά δεν είναι όλα τα LDL δημιουργήθηκαν ίσα . Θα φτάσουμε σε αυτό μέσα σε ένα λεπτό.
Συνολική χοληστερόλη
Από πολλές απόψεις, η "ολική χοληστερόλη" είναι αρκετά μη βοηθητική για να καθορίσετε αν υπάρχει κίνδυνος για στεφανιαία νόσο ή αν η "κακή" χοληστερίνη σας είναι πολύ υψηλή επειδή η συνολική χοληστερόλη περιλαμβάνει και HDL και LDL. Ωστόσο, σύμφωνα με τα περισσότερα ιδρύματα υγειονομικής περίθαλψης, ο στόχος για αποδεκτά επίπεδα χοληστερόλης είναι συνήθως κάτω από 200 (και αυτό μειώθηκε από 300 το 1996 όταν τα φάρμακα που μειώνουν τα λιπίδια όπως οι στατίνες εισέρχονται στην αγορά). Δυστυχώς, τα καρδιαγγειακά αποτελέσματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο με τη μείωση του εντόμου.
Τα παραπάνω είναι τα κύρια συστατικά ενός τυπικού λιπιδικού πάνελ. Ωστόσο, δεν είναι ολόκληρη η εικόνα. Τα περισσότερα λιπιδικά πάνελ δεν περιλαμβάνουν VLDL (λιποπρωτεΐνη πολύ χαμηλής πυκνότητας) και δεν διαφοροποιούν το σωματίδιο LDL στα δύο κύρια μεγέθη (μεγάλα και μικρά σωματίδια). Γιατί είναι σημαντικό? Επειδή το μέγεθος του σωματιδίου έχει σημασία.
Το μέγεθος μοιάζει με σωματίδια LDL
Ο εντοπισμός του μεγέθους σωματιδίων LDL δίνει μια καλύτερη ανάλυση κινδύνου για αθηροσκλήρωση (μια ασθένεια στην οποία η πλάκα συσσωρεύεται μέσα στις αρτηρίες σας). Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχει αποδειχθεί ότι η μεγάλη σωματιδιακή LDL συσχετίζεται με τη νόσο της στεφανιαίας αρτηρίας, ενώ η μικρή σωματιδιακή LDL έχει πολύ ισχυρή συσχέτιση με την ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου.
Γιατί δεν αξιολογείται και συζητείται το μέγεθος των σωματιδίων LDL; Η πιο λογική απάντηση είναι το κόστος. Η αξιολόγηση των διαφόρων τύπων LDL μπορεί να είναι αρκετά δαπανηρή. Η συμβατική σκέψη είναι ότι με τη μείωση της ολικής σας LDL, θα πρέπει να μειώσετε τη συγκέντρωση μικρών σωματιδίων και ως εκ τούτου να μειώσετε τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο. Ωστόσο, οι ασθενείς με καλώς ελεγχόμενα λιπιδικά πάνελ σε θεραπεία με στατίνη με συγκεντρώσεις ορού LDL μικρότερες από 70 συνεχίζουν να αναπτύσσονται και παρουσιάζουν επιδείνωση της υπάρχουσας στεφανιαίας νόσου.
Για να ξεκινήσετε, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι 80 τοις εκατό της χοληστερόλης στο φυσιολογικό ανθρώπινο σώμα παράγεται από το σώμα και δεν επηρεάζεται από την πρόσληψη τροφής, συμπεριλαμβανομένου του διαιτητικού λίπους. Το υπόλοιπο 20 τοις εκατό μπορεί να επηρεαστεί από τη διατροφική πρόσληψη λίπους και την πρόσληψη άλλων μακροθρεπτικών συστατικών, όπως υδατάνθρακες. Ο λόγος που κάνουμε τη διάκριση ενός "κανονικού ανθρώπινου σώματος" είναι επειδή αυτό μπορεί να μην ισχύει για άτομα που έχουν διαγνωστεί με συγγενή υπερχοληστερολαιμία (μια διαταραχή που προκαλεί πολύ υψηλά επίπεδα LDL).
Τα άτομα με αυτή τη διάγνωση έχουν λιγότερους υποδοχείς χοληστερόλης και, κατά συνέπεια, έχουν περισσότερη ελεύθερη-επιπλέουσα χοληστερόλη στην κυκλοφορία του αίματος. Επειδή υπάρχουν λιγότεροι υποδοχείς, το σώμα πραγματικά σκέφτεται ότι παίρνει λιγότερη χοληστερόλη απ 'ότι χρειάζεται, έτσι κάνει περισσότερη χοληστερόλη (ακόμα και αν τα επίπεδα είναι πραγματικά φυσιολογικά). Αυτό γίνεται προβληματικό επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι με υπερχοληστερολαιμία δεν καίγονται από αυτή τη χοληστερόλη, κυρίως επειδή τα σώματά τους βασίζονται σε διατροφικούς υδατάνθρακες για ενέργεια αντί για διαιτητικό λίπος. Σε αυτά τα άτομα, η χοληστερόλη τους στον ορό θα επηρεάζεται λίγο περισσότερο από τις διαιτητικές επιλογές τους. Ωστόσο, ένα άτομο με φυσιολογικά λειτουργούντες υποδοχείς χοληστερόλης δεν θα έχει το επίπεδο χοληστερόλης στον ορό του να επηρεάζεται από την αυξημένη πρόσληψη διαιτητικού λίπους, ιδιαίτερα αν το άτομο ακολουθεί μια δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων επικεντρωμένη στη χρήση λιπών για ενέργεια.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η υπερλιπιδαιμία (ασυνήθιστα υψηλή συγκέντρωση λιπών ή λιπιδίων στο αίμα) μπορεί να οφείλεται σε άλλους παράγοντες, όπως στεροειδή, εξωγενείς ορμόνες, άλλα φάρμακα, χαμηλή λειτουργία του θυρεοειδούς και νεφρική νόσο. Και η φρουκτόζη είναι ένας από τους χειρότερους παραβάτες της λιπαρής ηπατικής νόσου και των υψηλών τριγλυκεριδίων.
Κέτο vs Χαμηλό Λίπη
Ορισμένες μελέτες εξέτασαν τη διαφορά μεταξύ της δίαιτας κετογόνου σε σύγκριση με τη δίαιτα χαμηλών λιπαρών για την απώλεια βάρους και τον διαβητικό έλεγχο. Σε αυτές τις μελέτες, υπήρξε σταθερή μείωση των τριγλυκεριδίων στην ομάδα κετογόνου και όχι στην ομάδα χαμηλού λίπους. Υπήρξε επίσης μεγαλύτερη βελτίωση της HDL (καλή χοληστερόλη) σε σύγκριση με την ομάδα χαμηλού λίπους. Και όταν αξιολογήθηκε το μέγεθος των σωματιδίων, η κετογενική ομάδα είχε σχεδόν πάντα μεγαλύτερη μείωση στην LDL μικρού σωματιδίου, αυτή που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου ή εγκεφαλικού επεισοδίου.
Γεγονότα εναντίον μυθοπλασίας
Συνοψίζοντας, ποιο μέρος του λιπιδικού πάνελ που δίνουμε την μεγαλύτερη προσοχή είναι σημαντικό. Η εστίαση θα πρέπει να είναι στα τριγλυκερίδια και την HDL και η έρευνα δείχνει ότι μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες κετογόνα οδηγεί συνήθως σε βελτιωμένο προφίλ χοληστερόλης μειώνοντας τα τριγλυκερίδια και αυξάνοντας την HDL. Η ελαφρώς υψηλότερη χοληστερόλη LDL αντισταθμίζεται συνήθως με χαμηλή LDL μικρού σωματιδίου (που σχετίζεται με καρδιακή νόσο) και υψηλότερη LDL μεγάλου σωματιδίου (που δεν σχετίζεται με καρδιακές παθήσεις).
