Η Δρ. Melanie Tidman είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Still όπου ερευνά τις επιδράσεις της κετογονικής δίαιτας (KD) ή της διατροφής με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες-υψηλά λιπαρά (LCHF) στην υγεία, ειδικά σε ασθενείς με νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ.
Πείτε μας για το προσωπικό σας ταξίδι στην εκμάθηση της κετογονικής δίαιτας.
Είμαι στην υγειονομική περίθαλψη για πολλά χρόνια και πάντα συμβούλευα τους ασθενείς μου να τρώνε μια δίαιτα χαμηλή σε λιπαρά, υψηλή σε υδατάνθρακες, να αποφεύγουν το κόκκινο κρέας και να ασκούνται τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα. Κι εγώ ακολούθησα αυτή τη συμβουλή για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Το 2013, κατέληξα με πέντε σημαντικές ιατρικές παθήσεις και έπαιρνα πέντε φάρμακα. Είχα χρόνια ινομυαλγία που με εμπόδιζε να κάνω πολλές εργασίες, καθώς και σοβαρή αποφρακτική άπνοια ύπνου που με οδήγησε σε CPAP για πάνω από οκτώ χρόνια. Έπαιρνα τρία φάρμακα για την υπέρταση, τη χρόνια υπερκοιλιακή ταχυκαρδία (SVT) και τις καρδιακές αρρυθμίες. Είχα επίσης περιστασιακά άσθμα, οστεοαρθρίτιδα, προδιαβήτη και ήμουν χρόνια υπέρβαρος. Η ικανότητά μου να ασκούμαι μειώνεται και ακόμη και οι απλές εργασίες γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Τελικά έφτασα στην άκρη του σχοινιού μου και κατέληξα στην κλινική Mayo. Εκεί μου ήρθε η αποκάλυψη της κετογονικής δίαιτας.
Στη συνέχεια έψαξα στο google την κετογονική δίαιτα κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Συνόδου Κορυφής Χαμηλών Υδατάνθρακων του 2014 από το Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής και συντονίστηκα. Καθώς άκουγα όλες τις ομιλίες, ειλικρινά, θύμωσα πολύ με τις συμβουλές που είχα ακολουθήσει και είχα δώσει στους ασθενείς μου σχετικά με δίαιτα για πολλά χρόνια! Ακολούθησα τη συμβουλή και κοίτα τι μου έφερε: πέντε χρόνιες παθήσεις.
Όντας η προσωπικότητα 110% που είμαι, επέστρεψα σπίτι από την επίσκεψη στην Mayo Clinic και έκανα μια κετογονική δίαιτα (70% λίπος/25% πρωτεΐνη /5% υδατάνθρακες) και έκοψα όλη τη ζάχαρη και σχεδόν όλους τους υδατάνθρακες, εκτός από μια περιστασιακή σαλάτα. Μέσα σε έξι μήνες σταμάτησα όλα τα φάρμακα. Μέσα σε ένα χρόνο δεν είχα ιατρικές παθήσεις και άρχισα την καθημερινή άσκηση. Σήμερα, είμαι κυρίως σαρκοφάγος μετά από σχεδόν 10 χρόνια αυστηρής τήρησης αυτού του τρόπου ζωής. Διδάσκω μαθήματα αεροβικής χορού τρεις φορές την εβδομάδα και άρση βαρέων βαρών με δύναμη δύο φορές την εβδομάδα. Διδάσκω για τέσσερα πανεπιστημιακά διδακτορικά προγράμματα και είμαι Κλινικός Ερευνητής για το Ίδρυμα Κολοράντο Πάρκινσον. Από το 2014 έχω διαβάσει σχεδόν κάθε βιβλίο που γράφτηκε για την προσέγγιση κετογονικής/χαμηλών υδατανθράκων, άκουσα σχεδόν κάθε podcast και διάβασα δεκάδες ερευνητικές μελέτες. Στα 65 μου, νιώθω ότι είμαι στην καλύτερη κατάσταση της ζωής μου.
Πώς αυτό σας επηρέασε και σας καθοδήγησε ως Εργοθεραπευτή που εργάζεστε με ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον;
Για περισσότερα από 40 χρόνια, είμαι μάρτυρας της καταστροφής που προκαλείται από τη νόσο του Πάρκινσον (PD), συμπεριλαμβανομένων των τρόμων, της ακαμψίας και της σταδιακής απώλειας της ανεξαρτησίας. Με την προβολή διαλέξεων μέσω του Δίκτυο Διατροφής, Ο γιατρός της διατροφής, και Χαμηλοί υδατάνθρακες ΗΠΑ και συμμετέχοντας σε διάφορα συνέδρια χαμηλών υδατανθράκων, έχω μάθει πολλά για την επιστήμη της φλεγμονής και τις επιπτώσεις της στις βιοχημικές και μιτοχονδριακές διεργασίες στο σώμα και τον εγκέφαλο. Έχω δει τη χρήση του θεραπευτικού περιορισμού των υδατανθράκων (TCR) και την κετογονική δίαιτα να μειώνουν τη φλεγμονή και να επιφέρουν τεράστιες αλλαγές στα συμπτώματα της PD στους ασθενείς μου, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου ελέγχου του τρόμου και της βελτιωμένης ανεξαρτησίας στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής.
Επιπλέον, λόγω της βελτίωσης της ενέργειας του εγκεφάλου μέσω της παραγωγής και της χρήσης κετονών του αίματος, έχω δει βελτιώσεις στα συμπτώματα του άγχους και της κατάθλιψης στους ασθενείς μου με PD. Η κατάθλιψη και το άγχος είναι κοινά προβλήματα στην PD λόγω των ελλειμμάτων που παρατηρούνται στην παραγωγή ντοπαμίνης, την οποία αποκαλώ νευροχημική «αισθάνομαι καλά».
Επιπλέον, οι ασθενείς με PD αναπτύσσουν χρόνιες μεταβολικές παθήσεις καθώς αναζητούν ευχαρίστηση από γλυκά τρόφιμα και πρόχειρα τρόφιμα για να αντισταθμίσουν την απώλεια των νευροχημικών που παράγουν ντοπαμίνη που τους βοηθούν να αισθάνονται καλά. Αυξάνοντας την παραγωγή κετονών στο αίμα (συγκεκριμένα BHB), οι ασθενείς αναφέρουν ότι αισθάνονται καλύτερα και έχουν καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου, τη γνωστική λειτουργία και τη μνήμη με λιγότερες λιγούρες για γλυκά και πρόχειρα φαγητά.
Τι σας οδηγεί να γίνετε Πιστοποιημένος Επαγγελματίας Μεταβολικής Υγείας;
Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που είδα τον σχηματισμό του Εταιρεία Εμπειρογνωμόνων Μεταβολικής Υγείας. Τέλος, ένας οργανισμός όπου όσοι από εμάς ασκούμε το TCR με τους ασθενείς μας μπορούμε να έχουμε ένα «σπίτι». Μπορούμε να λαμβάνουμε συνεχή υποστήριξη, εκπαίδευση και αναγνώριση καθώς επιδιώκουμε να αλληλοϋποστηριχτούμε μαζί με την ενθάρρυνση συνεχών ερευνητικών προσπαθειών για την αντιμετώπιση της ανάγκης να καλυφθούν τα κενά στην έρευνα και να προσθέσουμε στο σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων για τη χρήση του TCR σε χρόνιες ασθένειες.
Τι σας ενέπνευσε να ξεκινήσετε την έρευνα χρησιμοποιώντας μια δίαιτα LCHF για ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον;
Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Κάμπινγκ με μερικούς φίλους που είναι στο διοικητικό συμβούλιο του Colorado Parkinson Foundation (CPF). Μιλούσαν για ορισμένες από τις ιατρικές τους καταστάσεις και για το πώς καθώς μεγάλωναν, αντιμετώπιζαν όλο και περισσότερες χρόνιες ανησυχίες για την υγεία τους. Τους δίδαξα για το LCHF/KD και δούλεψα μαζί τους κατά τη διάρκεια ενός έτους. Η βελτίωση της υγείας τους ήταν εντυπωσιακή. Ως αποτέλεσμα, μου ζήτησαν να παρουσιάσω την προσέγγιση σε ολόκληρο το ΔΣ του CPF. Πολλά από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ, που υιοθέτησαν και αυτά την προσέγγιση LCHF και είδαν τεράστιες βελτιώσεις στην υγεία τους.
Πλησίασα το Διοικητικό Συμβούλιο σχετικά με τη δυνατότητα διεξαγωγής έρευνας σχετικά με το LCHF/KD και το TCR για τη νόσο του Πάρκινσον. Ήταν συντριπτικά ενθουσιώδεις! Παρείχαν την απαιτούμενη χρηματοδότηση και στρατολογήσαμε τους συμμετέχοντες στη μελέτη μας από τους καταλόγους μελών τους.
Πώς εκπαιδεύετε τους ασθενείς με Πάρκινσον να υιοθετήσουν μια δίαιτα LCHF; Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση σας;
Δεν έχω βρει έναν ιστότοπο με περισσότερο εκπαιδευτικό υλικό και βίντεο για τους ασθενείς και τους συμμετέχοντες που πρέπει να υιοθετήσουν τον τρόπο ζωής TCR από τον ιστότοπο Keto-Mojo. χρησιμοποιώ το Βίντεο στον ιστότοπο για εκπαίδευση σχετικά με τις δοκιμές γλυκόζης αίματος και κετόνης για να διδάξω τους συμμετέχοντες και τους ασθενείς μου πώς να χρησιμοποιούν τον μετρητή Keto-Mojo. Θεωρώ ότι οι πόροι είναι απίστευτοι και κατευθύνω τους ασθενείς μου στον ιστότοπο για να απαντήσουν σε οποιεσδήποτε ερωτήσεις μπορεί να έχουν.
Η μεγαλύτερη μου πρόκληση στην PD είναι η απάθεια που σχετίζεται με μειώσεις στα επίπεδα ντοπαμίνης καθώς η νόσος εξελίσσεται. Είναι δύσκολο να ενθαρρύνεις τους ασθενείς με PD να ξεκινήσουν και να ακολουθήσουν, ειδικά σε διατροφικές αλλαγές που μειώνουν το σάκχαρο, κάτι που χρησιμοποιούν για να «αυτοθεραπεία», αν καταλαβαίνετε. Πολλά άτομα με PD αγωνίζονται με τη ζάχαρη στη διατροφή τους. Τόσο λίγα από την εμπειρία τους τους δίνουν τα «υψηλά» που ποθούν και η ζάχαρη συχνά ταιριάζει.
Μια άλλη πρόκληση με την κετογονική δίαιτα είναι η αφθονία του κρέατος στη διατροφή. Πολλά άτομα με PD έχουν προβλήματα με τη μάσηση και την κατάποση, επομένως πρέπει να γίνουν προσαρμογές για να μπορέσουν να διατηρήσουν τα υψηλά λιπαρά και τις μέτριες πρωτεΐνες χωρίς να θυσιαστεί η ασφάλεια όταν τρώνε.
Ποια ήταν τα πιο εκπληκτικά αποτελέσματα από την πιλοτική μελέτη;
Για να πω την αλήθεια, περίμενα να βελτιωθούν μερικές από τις μεταβλητές, αλλά δεν το φανταζόμουν ποτέ κάθε μεταβλητή που δοκιμάσαμε θα βελτιωνόταν σημαντικά πάνω από 12 εβδομάδες! Ολοι! Αυτό, από την εμπειρία μου, είναι μάλλον ανήκουστο, ακόμη και για μια μικρή, βραχυπρόθεσμη μελέτη όπως αυτή.
Όλοι οι βιοδείκτες, και εννοώ όλοι, βελτιώθηκαν σημαντικά (Τριγλυκερίδια, HDL, Ινσουλίνη νηστείας, C-Reactive Protein, Μετρήσεις μέσης, Βάρος, HgA1C). Φυσικά, ήξερα ότι θα βελτιωνόταν κάπως, αλλά δεν περίμενα να παρουσιάσουν στατιστικά σημαντικές αλλαγές σε 12 εβδομάδες.
Το πιο εκπληκτικό ήταν οι αλλαγές στις βαθμολογίες UPDRS. Το UPDRS είναι μια κλίμακα που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των συμπτωμάτων της PD. Υπήρξαν σημαντικές βελτιώσεις στις βαθμολογίες συμπεριφοράς, νοημοσύνης και διάθεσης σε 12 εβδομάδες. Επιπλέον, βελτιώσεις στις βαθμολογίες στις κλίμακες κατάθλιψης και άγχους παρατηρήθηκαν επίσης σε 12 εβδομάδες, ακόμη και εν μέσω απομόνωσης από τον COVID. Αυτό ήταν εκπληκτικό.
Πολλοί από τους 16 συμμετέχοντες μου ανέφεραν βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης προθυμίας να κοινωνικοποιηθούν με άλλους. Τα άτομα με PD συχνά απομονώνονται λόγω αισθημάτων αμηχανίας για τα συμπτώματά τους ή δυσκολίες ομιλίας. Πολλοί είπαν ότι ήταν πιο πρόθυμοι να εισέλθουν στην κοινωνία και να συμμετάσχουν (αφού χαλαρώσουν οι περιορισμοί για τον COVID). Ανέφεραν βελτιώσεις στη γνωστική λειτουργία και μείωση της ομίχλης του εγκεφάλου, η οποία είναι μια κοινή καταγγελία στην PD.
Με βάση την εμπειρία σας, πώς τα τρέχοντα πρωτόκολλα για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της νόσου του Πάρκινσον χάνουν το σημάδι τους όσον αφορά τη βελτίωση των συμπτωμάτων άγχους και κατάθλιψης;
Λοιπόν, θα μπορούσα πραγματικά να γράψω ένα βιβλίο εδώ! Η πιο κοινή θεραπεία που έχουμε για την PD είναι η χορήγηση ενός φαρμάκου Carbo-Levodopa για την αντικατάσταση της νευροχημικής ντοπαμίνης που λείπει. Δυστυχώς, αυτό το φάρμακο έχει πολλές παρενέργειες, σύντομο χρόνο ημιζωής, μεταβλητότητα με παρεμβολές από διατροφικά συστατικά και το χρονοδιάγραμμα για τη δοσολογία ποικίλλει από μέρα σε μέρα. Νιώθω επίσης ότι η θεραπεία του άγχους και της κατάθλιψης σε PD χρησιμοποιεί όλα τα κοινά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για ασθενείς που δεν έχουν PD αλλά έχουν διαγνώσεις κατάθλιψης ή άγχους. Επομένως, αυτά τα φάρμακα συχνά επιδεινώνουν τα συμπτώματα και προκαλούν σοβαρές παρενέργειες όπως λήθαργο, αυτοκτονικό ιδεασμό, απώλεια όρεξης κ.λπ. Πρέπει να υπάρχει καλύτερος τρόπος!
Γιατί πιστεύετε ότι δεν υπάρχουν ακόμη πολλά στοιχεία σχετικά με τη χρήση της KD για νευροεκφυλιστικές ασθένειες; Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να υιοθετήσουν άλλοι επαγγελματίες αυτόν τον τρόπο θεραπείας;
Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση και με μπερδεύει. Με την PD και τη νόσο του Alzheimer σε άνοδο στον κόσμο μας, γιατί υπάρχουν πολύ λίγες ερευνητικές μελέτες ή συνομιλίες στο διαδίκτυο σχετικά με τις επιπτώσεις του TCR και του KD σε άτομα με νευροεκφυλιστικές ασθένειες? Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι ένα μεγάλο κενό. Παρακολούθησα και για όλα τα συνέδρια σχετικά με τον τρόπο ζωής LCHF/KD που έχω παρακολουθήσει τα τελευταία πέντε χρόνια, δεν έχει γίνει ούτε μία συζήτηση για τη διαχείριση των νευροεκφυλιστικών ασθενειών χρησιμοποιώντας αυτήν την προσέγγιση. Γιατί είναι αυτό? Φαίνεται ότι η εστίαση έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στον διαβήτη και τις καρδιαγγειακές παθήσεις, κάτι που είναι καλό για να διαπιστωθούν τα οφέλη. Ωστόσο, Pringsheim (2014) εκτιμά ότι 50 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από νευροεκφυλιστικές ασθένειες (NDDS) και ότι μέχρι το 2050 ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί σε 115 εκατομμύρια άτομα (παράγραφος 6). Αυτό είναι σε σύγκριση με τον διαβήτη τύπου 2 όπου σύμφωνα με άρθρο του Khan (2020), ο συγγραφέας εκτιμά ότι «Παγκοσμίως, υπολογίζεται ότι επηρεάζονται 462 εκατομμύρια άτομα διαβήτης τύπου 2 (T2D), που αντιστοιχεί σε 6,28% του του κόσμου πληθυσμού» (παρ.7).
Άρα 115 εκατομμύρια επηρεάζονται από το NDDS έναντι 462 εκατομμύρια που επηρεάζονται από το T2D….ίσως γι' αυτό; Ωστόσο, τα NDDS αποτελούν σημαντικό πρόβλημα και αυξάνονται, ειδικά καθώς ο πληθυσμός ζει περισσότερο. Ωστόσο, η μακροζωία δεν είναι ο μόνος παράγοντας. Είχα έναν συμμετέχοντα στη μελέτη μου με Νόσους Πάρκινσον σε νεαρή ηλικία (YOPD). Ανέπτυξε PD στις αρχές των 30 της. Ίσως το NDDS όπως το T2D να γίνεται ολοένα και πιο πρόβλημα στους νέους λόγω της κακής διατροφής και του κακού τρόπου ζωής μας που ξεκινά από τόσο νεαρή ηλικία.
Εκτιμώ ειλικρινά το έργο του Δρ. Matthew Phillips στη Νέα Ζηλανδία, ο οποίος με ενθάρρυνε στο σχεδιασμό της μελέτης μου και μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω μερικά από τα υλικά ασθενών του με τους συμμετέχοντες μου. Το έργο του στο PD συνεχίζεται και τον θεωρώ έναν από τους λίγους ειδικούς στη χρήση του TCR και του KD με PD.
Χρησιμοποιήσατε παρόμοια προσέγγιση σε ένα μοντέλο συνεχούς απομακρυσμένης φροντίδας με τα θέματά σας. ειδικά μέτρηση της διατροφικής συμμόρφωσης μέσω της παρακολούθησης κετόνης. Πιστεύετε ότι ο έλεγχος των κετονών του αίματος ήταν ένα χρήσιμο μέτρο για την τήρηση της συνταγογραφούμενης δίαιτας;
Εκτίμησα ειλικρινά τη δυνατότητα να κάνω Zoom με τους συμμετέχοντες μου όσο χρειάζονταν για υποστήριξη και εκπαίδευση και να τους ενθαρρύνω να παρακολουθούν τη γλυκόζη και τις κετόνες στο αίμα τους. Μακάρι, εκ των υστέρων, να τα δοκίμαζα καθημερινά. Μερικοί από αυτούς το έκαναν, αλλά η απαίτηση της μελέτης ήταν μία φορά την εβδομάδα μόνο για την παρακολούθηση της διατροφικής κέτωσης. Αυτό μάλλον δεν ήταν τόσο ακριβές όσο θα ήταν οι καθημερινές δοκιμές. Η επόμενη μελέτη μου, ήδη στα σκαριά, θα χρησιμοποιήσει καθημερινές δοκιμές. Η Επιτροπή Θεσμικής Αναθεώρησης (IRB) θεώρησε ότι οι καθημερινές δοκιμές θα μπορούσαν ενδεχομένως να είναι «πολύ επεμβατικές ή επίπονες», οπότε έπρεπε να το αλλάξω σε μία φορά την εβδομάδα. Τώρα που γνωρίζω τη σημασία των καθημερινών δοκιμών, θα πιέσω να συμπεριλάβω τις καθημερινές δοκιμές στην επόμενη μελέτη μου.
Η επόμενη μελέτη μου θα δοκιμάσει τις επιπτώσεις της κετογονικής δίαιτας στη γνωστική λειτουργία, σε διάφορους τύπους μνήμης και θα περιλαμβάνει επίσης βιοδείκτες υγείας. Θα προσθέσω τη μεταβλητή της χρήσης του MCT λάδι. Ελπίζω να γίνει αυτή μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή (RCT) με μια ομάδα ελέγχου και μια ομάδα παρέμβασης. Ελπίζω να συνεργαστώ για άλλη μια φορά με την Keto-Mojo για την εξασφάλιση μετρητών γλυκόζης αίματος και κετονών για τους συμμετέχοντες μου και να τους κάνω καθημερινές εξετάσεις. Η διερεύνηση περισσότερων από τους ερευνητικούς πόρους που διατίθενται μέσω του Keto-Mojo θα είναι επίσης χρήσιμη. Είμαι ευγνώμων για τη συνεχή εστίασή τους στην υποστήριξη της έρευνας σχετικά με αυτήν την εξαιρετικά αποτελεσματική διατροφική προσέγγιση.
